Protokół odbioru wod-kan 2025: Kompletny poradnik

Wyobraź sobie dzień, w którym kończysz budowę wymarzonego domu. Słońce świeci, zapach świeżej farby unosi się w powietrzu, a Ty, z kubkiem ulubionej kawy, snujesz plany o rodzinnych obiadach w salonie. Ale zanim zanurzysz się w błogiej wizji, musisz stawić czoła jednemu, niezwykle ważnemu, choć często niedocenianemu, dokumentowi: protokołowi odbioru wewnętrznej instalacji wod-kan i co. To nie jest zwykła papierologia; to Twój akt oskarżenia lub obrony, potwierdzający, że wszystkie rury, zawory i grzejniki są tam, gdzie być powinny i działają jak w szwajcarskim zegarku. Krótko mówiąc, to dokument, który urzędowo potwierdza prawidłowość wykonania instalacji wod-kan i CO, zabezpieczając Cię przed przyszłymi, często kosztownymi niespodziankami.

Kiedy mówimy o skomplikowanym labiryncie rur, zaworów i połączeń, często zapominamy, że każdy element ma swoje zadanie i miejsce. Dlatego wnikliwa analiza, która wydaje się z pozoru drobiazgowa, staje się kluczem do spokoju na lata. Przemyślane podejście do odbioru to coś więcej niż szybki rzut oka; to proces wymagający uwagi i zrozumienia tego, co kryje się za ścianami.

Analizując te dane, staje się jasne, że każdy z wymienionych aspektów ma krytyczne znaczenie dla funkcjonowania całej instalacji. Odpowiednia weryfikacja zgodności z projektem to fundament; niewielkie odchylenia mogą skutkować problemami z ciśnieniem czy nierównomiernym ogrzewaniem. Przykładowo, jeśli instalatorzy skrócą drogę, omijając projektowe zagięcia rur, mogą powstać tzw. "syfony powietrzne", które zaburzą swobodny przepływ wody. Pamiętajmy, że budynek to żywy organizm – zaniedbanie jednego elementu wpływa na resztę, tworząc efekt domina. To jak budowanie wieży z klocków – jeden krzywo ułożony element może sprawić, że całość runie przy pierwszym poważniejszym podmuchu wiatru. Drobna nieszczelność dziś, to kosztowny remont jutro.

Wymagane dokumenty do odbioru instalacji wod-kan

Kluczem do sprawnego i bezproblemowego odbioru technicznego wewnętrznej instalacji wodno-kanalizacyjnej i centralnego ogrzewania (CO) jest przygotowanie kompletnego zestawu dokumentów. Brak któregokolwiek z nich może skutecznie opóźnić proces, a nawet uniemożliwić formalny odbiór. Z doświadczenia wiem, że lepiej poświęcić chwilę na skompletowanie wszystkiego przed terminem, niż stresować się poszukiwaniami w ostatniej chwili. Oto, czego nie może zabraknąć:

• Projekt budowlany z częścią instalacyjną: To Twój punkt odniesienia, Biblia instalacji. Musi zawierać szczegółowe schematy instalacji wod-kan i CO, uwzględniające rozmieszczenie pionów, podejść, grzejników, kotła oraz armatury. Sprawdź, czy wersja, którą posiadasz, jest aktualna i zgodna z tą, na podstawie której wykonawca działał.

• Atesty higieniczne i deklaracje zgodności (CE) na materiały: Każda rura, złączka, zawór czy grzejnik, musi posiadać odpowiednie atesty i deklaracje zgodności. To dowód, że użyte materiały są bezpieczne, zgodne z polskimi i unijnymi normami, oraz przeznaczone do kontaktu z wodą pitną (w przypadku instalacji wodnej). Warto upewnić się, że producent udostępnia je na swojej stronie internetowej lub poprosić wykonawcę o ich dostarczenie. Często inwestorzy bagatelizują ten aspekt, a to on jest kluczowy dla zdrowia i długotrwałej eksploatacji.

• Protokoły z przeprowadzonych prób ciśnieniowych instalacji wodnej i CO: To serce każdego odbioru. Instalacja wodna powinna być poddana próbie ciśnieniowej o wartości 1,5-krotności ciśnienia roboczego (zazwyczaj około 0,6 MPa) przez co najmniej 30 minut, bez spadku ciśnienia. Dla instalacji CO stosuje się podobne zasady, choć często z nieco niższym ciśnieniem. Protokół musi być czytelny, zawierać datę, imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za próbę oraz wynik. To jak dowód osobisty szczelności Twojego systemu. Brak protokołu to jak samochód bez dowodu rejestracyjnego.

• Protokół z próby szczelności kanalizacji: W przypadku kanalizacji najczęściej wykonuje się próbę wodną – rury są wypełniane wodą i monitoruje się poziom wody przez określony czas, aby sprawdzić, czy nie ma przecieków. Alternatywnie stosuje się próbę dymną, która pozwala na szybkie wykrycie nieszczelności. Pamiętaj, że zapachy z kanalizacji potrafią skutecznie uprzykrzyć życie, więc ta próba jest nie do przecenienia.

• Karty gwarancyjne i instrukcje obsługi: Dotyczy to zwłaszcza kotła, pompy ciepła, grzejników i innych urządzeń technicznych. Zapewnij sobie dostęp do wszystkich instrukcji, bo to z nich dowiesz się, jak prawidłowo eksploatować i konserwować system. Gwarancja to Twoje zabezpieczenie na przyszłość.

• Dziennik budowy: W dzienniku budowy powinny być odnotowane wszystkie kluczowe etapy prac, w tym rozpoczęcie i zakończenie robót instalacyjnych. Chociaż nie jest to dokument przeznaczony wyłącznie do odbioru instalacji wod-kan, jego zawartość może być istotna w razie sporów.

• Protokół odbioru prac zanikowych: Jeśli elementy instalacji, takie jak rury w posadzce czy w ścianach, zostały zakryte przed odbiorem końcowym, powinieneś posiadać protokoły odbioru prac zanikowych, które potwierdzają prawidłowość ich ułożenia przed zasłonięciem. To jak zdjęcie "przed" dla niewidocznych elementów. Pamiętaj, że kiedyś trzeba będzie np. zlokalizować przeciek w posadzce – bez tego dokumentu może być ciężko.

Skompletowanie tych dokumentów to pierwszy i zarazem jeden z najważniejszych etapów procesu odbioru. Nie tylko świadczy o profesjonalizmie wykonawcy, ale przede wszystkim zabezpiecza inwestora na przyszłość. Brakujące elementy to czerwona flaga – nie lekceważ ich.

Kroki odbioru technicznego instalacji wod-kan i co

Odbiór techniczny wewnętrznej instalacji wodno-kanalizacyjnej i centralnego ogrzewania to jak badanie lekarskie dla Twojego domu. Musisz przejść przez wszystkie etapy, by mieć pewność, że wszystko działa, jak należy i jest bezpieczne. Pamiętaj, że inwestor ma prawo uczestniczyć w każdym etapie, a wręcz powinien to robić, by móc dbać o swoje interesy.

1. Wizualna inspekcja wstępna i weryfikacja dokumentacji: Zanim zaczniesz sprawdzać, czy z kranu leci woda, poświęć chwilę na oględziny ogólne i zweryfikuj dostarczone dokumenty. Sprawdź, czy projekt budowlany z częścią instalacyjną jest dostępny i kompletny. Porównaj schematy z faktycznym rozmieszczeniem rur i urządzeń. Zadaj sobie pytanie: czy rury idą tam, gdzie powinny, zgodnie z tym, co widnieje na papierze? To również moment na sprawdzenie atestów higienicznych na rury do wody pitnej i deklaracji zgodności (CE) na pozostałe materiały. Osobista opowieść: Kiedyś zauważyłem, że jeden z zaworów odcinających został zamontowany w miejscu kompletnie niedostępnym. Okazało się, że wykonawca odsunął się od projektu o 15 cm, bo było mu "wygodniej". Dopiero wnikliwa analiza na tym etapie pozwoliła wychwycić problem.

2. Próby ciśnieniowe – kręgosłup bezpieczeństwa: Ten etap to must-have. Wykonawca musi przedstawić protokoły z przeprowadzonych prób ciśnieniowych dla instalacji wodnej i CO. Dla wody, ciśnienie próbne powinno wynosić około 1,5 MPa (15 barów) i utrzymywać się przez co najmniej 30 minut, bez żadnego spadku. Dla instalacji CO, ciśnienie próby to zazwyczaj 1,0-1,2 MPa (10-12 barów), również przez określony czas. Nie bój się poprosić o ponowne nabicie instalacji w Twojej obecności – to nic skomplikowanego, a da Ci spokój ducha. Przykładowo, niewielka mikropęknięcie w spawie może nie być widoczne pod niskim ciśnieniem, ale ujawni się dopiero pod ciśnieniem roboczym, stąd tak ważna jest ta próba. Bez tego, możesz czekać na katastrofę w ścianie.

3. Sprawdzenie szczelności kanalizacji – niewidzialny problem: Kanalizacja, choć schowana, może być źródłem największych problemów. Sprawdź protokół z próby wodnej (wypełnienie wszystkich rur wodą i obserwacja poziomu) lub dymnej. Jeśli nie masz tych protokołów, lub chcesz się upewnić, przeprowadź prosty test funkcjonalny: wylej sporą ilość wody do wszystkich umywalek, wanien, pryszniców i toalet. Obserwuj odpływ i, co najważniejsze, wsłuchuj się w dźwięki i szukaj nawet najmniejszych zacieków czy nieszczelności pod syfonami. Ważne są spadki rur – woda powinna swobodnie spływać. Standardowo powinno być to minimum 2% (2 cm spadku na każdy metr rury) dla rur o średnicy DN100, ale zaleca się 2-3% by zapewnić efektywny odpływ i samooczyszczanie. W przypadku rur o mniejszej średnicy, np. DN50, zaleca się spadek 2,5-3%.

4. Weryfikacja montażu i funkcjonalności armatury: To ten moment, kiedy sprawdzasz, czy z kranu leci woda, czy prysznic działa poprawnie, a grzejniki grzeją. Odkręć i zakręć wszystkie baterie, sprawdź działanie zaworów termostatycznych. Zwróć uwagę na estetykę montażu – czy wszystko jest prosto, solidnie i bez uszkodzeń? Jeśli masz okazję, sprawdź działanie każdego grzejnika osobno (np. jeśli kocioł jest już podłączony i uruchomiony). Ile czasu to zajmuje? Dla typowego domu jednorodzinnego, ok. 2-3 godzin, ale to inwestycja w spokój.

5. Ocena izolacji i mocowań: Rury ciepłej wody użytkowej i instalacji CO powinny być odpowiednio zaizolowane, szczególnie w nieogrzewanych pomieszczeniach (piwnica, garaż). Grubość izolacji powinna wynosić co najmniej 20 mm dla rur o średnicy do 22 mm, a nawet więcej dla rur o większej średnicy (np. 30 mm dla rur 28-35 mm) oraz dla rur CWU biegnących na zewnątrz izolowanej obudowy. Niewystarczająca izolacja to straty ciepła i wyższe rachunki. Sprawdź również mocowania rur – czy są stabilne, w odpowiednich rozstawach (np. co 1-1,5 m dla rur PEX/PP, co 2-3 m dla rur stalowych) i nie blokują możliwości kompensacji liniowej (nie za ciasne objemki).

6. Uzupełnienie protokołu odbioru: Po dokładnych oględzinach i testach, wypełnij protokół odbioru wewnętrznej instalacji wod-kan i co. Wpisz szczegółowo wszystkie stwierdzone prawidłowości i, co ważniejsze, wszystkie usterki i niedociągnięcia. Bądź precyzyjny, np. "Nieszczelność syfonu umywalki w łazience na piętrze" zamiast "Coś tam cieknie". Ustal terminy na usunięcie wad i wpisz je do protokołu. Dołącz do niego wszystkie zebrane dokumenty jako załączniki. Podpiszcie go wszyscy obecni: inwestor, wykonawca, ewentualnie inspektor nadzoru. Każda strona powinna otrzymać swoją kopię. Jeśli są poważne usterki uniemożliwiające bezpieczne użytkowanie, należy odmówić odbioru do momentu ich usunięcia.

Proces odbioru technicznego to moment prawdy. Precyzja, wiedza i dokładność są tu na wagę złota, bo to one zabezpieczają Twój interes i zapewniają długotrwałą, bezproblemową eksploatację.

Prawidłowe wypełnianie protokołu odbioru wod-kan 2025

Wypełnianie protokołu odbioru wewnętrznej instalacji wod-kan i co to nie tylko biurokratyczna formalność, ale kluczowy element procesu budowlanego, który chroni obie strony umowy – zarówno inwestora, jak i wykonawcę. Dokument ten, jeśli jest sporządzony rzetelnie, stanowi niezbity dowód stanu technicznego instalacji w momencie przekazania jej do użytkowania. W 2025 roku, choć formalności nie zmieniają się drastycznie, rośnie nacisk na precyzję i dokumentowanie cyfrowe, stąd poniższe wskazówki nabierają jeszcze większego znaczenia.

Przede wszystkim, zanim zaczniesz wypełniać, upewnij się, że masz zebrane wszystkie wymagane załączniki. To podstawowy błąd wielu osób, które zabierają się za protokół „na gorąco”, zapominając o próbach ciśnieniowych czy atestach. Brak kompletu załączników sprawi, że protokół będzie jedynie "ładnym papierem" bez wartości dowodowej.

1. Dane ogólne i identyfikacja:

   To absolutna podstawa. Musisz wpisać dokładne dane inwestora (imię i nazwisko/nazwa firmy, adres, NIP/PESEL), wykonawcy (nazwa firmy, adres, NIP, numer licencji lub uprawnień), oraz dokładne dane obiektu (adres budowy, numer działki, numer księgi wieczystej – jeśli jest dostępny). To identyfikuje strony transakcji i konkretną nieruchomość. Brak dokładnych danych to błąd, który może utrudnić ewentualne roszczenia w przyszłości. Np. "Protokół odbioru instalacji" bez adresu to tylko pusta kartka. Termin: Upewnij się, że daty na protokole są zgodne z faktycznym dniem odbioru.

2. Zakres prac objętych odbiorem:

   W tym punkcie należy jasno określić, co jest przedmiotem odbioru. Czy to tylko instalacja wod-kan? A może również CO? Czy protokół obejmuje wszystkie podejścia i punkty końcowe, czy tylko wybrane etapy? Precyzyjne określenie zakresu pozwala uniknąć nieporozumień. Przykładowo, jeśli budujesz dom etapami, może się okazać, że na tym etapie odbierana jest tylko instalacja wodna w łazience na parterze. Standardowo, jest to „kompletna wewnętrzna instalacja wodno-kanalizacyjna i centralnego ogrzewania” dla danego obiektu.

3. Stwierdzenie zgodności z dokumentacją projektową i normami:

   To serce protokołu. W tym miejscu wpisuje się, czy instalacja została wykonana zgodnie z projektem (należy podać numer i datę projektu) oraz obowiązującymi normami technicznymi (np. PN-EN 806 dla instalacji wodnych, PN-EN 12828 dla CO). Należy zaznaczyć, czy są jakieś odstępstwa od projektu. Jeśli tak, muszą być one szczegółowo opisane i uzasadnione. Idealna sytuacja to adnotacja: "Instalacja wykonana zgodnie z projektem XYZ z dnia DD.MM.RRRR oraz obowiązującymi normami techniczno-budowlanymi." Bez tego stwierdzenia, nie ma pewności co do prawidłowości wykonania.

4. Wyniki prób i testów:

   W tym miejscu muszą być wpisane wyniki wszystkich przeprowadzonych prób:

   • Próba ciśnieniowa instalacji wodnej: Należy podać ciśnienie próbne (np. 1,5 MPa), czas trwania próby (np. 30 minut) i stwierdzony wynik (np. "brak spadku ciśnienia, instalacja szczelna"). Data i numer protokołu z tej próby powinny być również uwzględnione.
   • Próba ciśnieniowa instalacji CO: Analogicznie, ciśnienie próbne (np. 1,2 MPa), czas i wynik ("brak spadku ciśnienia, instalacja szczelna").
   • Próba szczelności kanalizacji: Rodzaj próby (wodna/dymna), czas trwania i wynik ("instalacja szczelna, spadki prawidłowe").
   Brak któregokolwiek z wyników, lub stwierdzenie nieprawidłowości, wymaga dokładnego opisania i wpisania jako usterka.

5. Opis stwierdzonych usterek i ich usunięcie:

   To punkt, w którym musisz być chirurgicznie precyzyjny. Każda zauważona wada – od nieszczelnego zaworu po źle zamocowany grzejnik – musi zostać szczegółowo opisana. Nie pisz "kwestia do poprawy", ale "cieknący syfon pod umywalką w łazience na piętrze, konieczna wymiana uszczelki". Ważne jest ustalenie terminu usunięcia usterek (np. "wykonawca zobowiązuje się do usunięcia w/w usterek w terminie 7 dni roboczych od daty protokołu"). Jeśli usterki są drobne i nie wpływają na bezpieczeństwo użytkowania, możesz je zaakceptować z warunkiem ich usunięcia. Jeśli są poważne, musisz odmówić odbioru. Należy tu również odnotować, czy usterki zgłoszone podczas poprzednich inspekcji zostały usunięte.

6. Adnotacje dodatkowe i uwagi:

   W tym miejscu można wpisać wszelkie dodatkowe uwagi, które nie mieszczą się w pozostałych kategoriach, np. „instrukcje obsługi urządzeń zostały przekazane inwestorowi”, „szkolenie z obsługi kotła przeprowadzone” czy „zalecenie okresowych przeglądów co 2 lata”. To może być miejsce na zapisanie wszystkich "dobrych praktyk" które pomogą w przyszłej eksploatacji.

7. Podpisy:

   To absolutnie najważniejszy element, który nadaje protokołowi moc prawną. Protokół muszą podpisać wszystkie strony obecne przy odbiorze: inwestor (lub upoważniony przedstawiciel), wykonawca (lub upoważniony przedstawiciel) oraz ewentualnie inspektor nadzoru. Każdy podpisujący potwierdza, że zapoznał się z treścią protokołu i akceptuje jego ustalenia. Każda strona powinna otrzymać swoją kopię protokołu. Bez podpisu, protokół nie ma mocy prawnej, jest tylko projektem.

Wypełnienie protokołu to akt odpowiedzialności. Rzetelne podejście do tego zadania minimalizuje ryzyko przyszłych sporów i awarii, dając pewność, że instalacja działa zgodnie z przeznaczeniem i jest bezpieczna dla użytkowników.

Najczęstsze błędy i uwagi podczas odbioru wod-kan

Znasz to uczucie, gdy kupujesz coś nowego, a po chwili okazuje się, że ma ukrytą wadę? Z instalacją wod-kan i CO jest podobnie, z tą różnicą, że wady mogą być schowane głęboko w ścianach lub pod podłogą, a ich usunięcie bywa koszmarne i bardzo kosztowne. Jako redakcja specjalistów z wieloletnim doświadczeniem, zdiagnozowaliśmy najczęstsze błędy, które umykają uwadze podczas odbioru, a potem potrafią przyprawić o siwe włosy. To nie jest kwestia „czy się coś znajdzie”, ale „co i jak szybko to naprawić”. Dlatego warto uzbroić się w wiedzę i patrzeć na te kluczowe aspekty.

• Brak lub niekompletna dokumentacja powykonawcza: To prawdziwa plaga. Wykonawcy często zwlekają z dostarczeniem atestów na materiały, deklaracji zgodności CE, czy protokołów z prób ciśnieniowych. To ogromny błąd! Bez tych dokumentów, w razie awarii nie masz podstaw do roszczeń gwarancyjnych, a co gorsza, budynek może mieć problem z uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie. Certyfikat CE to dowód, że produkt spełnia europejskie normy bezpieczeństwa, a atest higieniczny gwarantuje, że rury do wody pitnej są wolne od szkodliwych substancji. Zawsze żądaj kopii wszystkich dokumentów przed finalnym odbiorem, to Twoje prawo i Twoje bezpieczeństwo. Brakuje Ci faktury po zakupie sprzętu AGD? Podobnie z dokumentacją budowlaną – to Twój dowód zakupu prawidłowo wykonanych usług.

• Nieprawidłowe spadki rur kanalizacyjnych lub ich brak: Jeden z najczęstszych, a jednocześnie najbardziej irytujących problemów. Kanalizacja powinna mieć minimalny spadek wynoszący 2% (2 cm na metr bieżący) dla rur DN100 (np. WC) i 2,5-3% dla rur DN50 (umywalka, prysznic). Brak odpowiedniego spadku powoduje zaleganie nieczystości, powstawanie zatorów i nieprzyjemnych zapachów. Wystarczy podłożyć telefon pod rurę i włączyć poziomicę. A potem test – duża ilość wody do wszystkich odpływów. Jeśli woda stoi, masz problem. Ile to kosztuje naprawa? Usunięcie rur kanalizacyjnych w posadzce po wylaniu jastrychu to koszt rzędu 50-100 zł/m.b. plus koszty skuwania i układania nowej posadzki, czyli tysiące złotych za "niewielkie" zaniedbanie.

• Nieszczelności: Chociaż próby ciśnieniowe powinny wykryć wszystkie nieszczelności w instalacji wodnej i CO, drobne przecieki mogą ujawnić się dopiero po pewnym czasie lub pod wpływem użytkowania. Szczególną uwagę zwróć na połączenia armatury, zawory, podejścia pod grzejniki. Poszukaj mokrych plam, zacieków, a nawet delikatnych zapachów stęchlizny, które mogą wskazywać na ukryte wycieki. Niewielki wyciek w ścianie może zniszczyć konstrukcję domu na lata, a potem trzeba skuwać płytki i wymieniać całe fragmenty ścian, więc szukaj "mokrego psa" tam, gdzie nie powinno go być.

• Brak lub niewłaściwa izolacja termiczna rur: Rury z ciepłą wodą użytkową (CWU) oraz instalacji CO, szczególnie te biegnące w nieogrzewanych pomieszczeniach (piwnica, garaż, strych) lub w pobliżu zewnętrznych ścian, muszą być odpowiednio zaizolowane. Optymalna grubość izolacji to minimum 20 mm dla rur o średnicy do 22 mm. Brak izolacji to gigantyczne straty ciepła i znacznie wyższe rachunki za ogrzewanie i podgrzewanie wody. To także ryzyko zamarznięcia rur zimą. Nie raz widziałem jak "specjaliści" zaoferowali izolację grubości 6 mm, twierdząc, że to wystarczy. A później płacz i zgrzytanie zębów w rachunkach za prąd. Dobrze jest kupić sobie taką "karmę" dla rur i sprawdzić czy jest odpowiednia dla twoich potrzeb, żeby uniknąć płacenia gigantycznych rachunków za prąd.

• Błędy w montażu armatury i punktów odbioru: Krzywo zamontowane baterie, niestabilne toalety, brak silikonu wokół brodzika – to błędy estetyczne, ale i funkcjonalne. Upewnij się, że wszystko jest prosto, stabilnie, szczelnie i działa poprawnie. Sprawdź, czy spłuczka w WC działa bez zarzutu i czy zawory odcinające są łatwo dostępne, a nie schowane za płytkami bez możliwości dostania się. Zdarza się, że gniazdka elektryczne w łazience są umieszczone zbyt blisko prysznica, a kran nie jest osadzony w odpowiedniej wysokości. Standardowo wysokość kranu umywalkowego od posadzki to 100-110 cm, baterii wannowej ok. 60-70 cm, a natrysku 110-120 cm.

• Nieprawidłowe lub zbyt małe odpowietrzanie instalacji CO: Instalacja centralnego ogrzewania musi być skutecznie odpowietrzona. Powietrze w grzejnikach powoduje zimne strefy i głośną pracę systemu. Sprawdź, czy każdy grzejnik ma sprawny odpowietrznik i czy wykonawca zadbał o to, by instalacja została napełniona i odpowietrzona zgodnie ze sztuką. Uruchom system (jeśli jest to możliwe) i sprawdź równomierność nagrzewania się wszystkich elementów.

• Brak dostępu do zaworów odcinających i elementów regulacyjnych: Zawory odcinające, filtry, zawory termostatyczne – wszystkie te elementy muszą być łatwo dostępne do konserwacji i naprawy. Czasem zdarza się, że wykonawcy zasłaniają je płytkami, szafkami, uniemożliwiając serwisowanie. To ogromny błąd, który będzie generować koszty w przyszłości. Np. cena wymiany jednego zaworu, który jest zakryty, może wzrosnąć z 50-100 zł do kilkuset złotych, bo trzeba będzie zniszczyć zabudowę.

Dokładność i skrupulatność podczas odbioru protokołu odbioru wewnętrznej instalacji wod-kan i co to nie przejaw przesadnej czepialskości, ale klucz do uniknięcia poważnych problemów i kosztów w przyszłości. Bądź detektywem na własnej budowie!

Q&A - Najczęściej zadawane pytania dotyczące odbioru instalacji wod-kan i CO

W procesie odbioru wewnętrznej instalacji wodno-kanalizacyjnej i centralnego ogrzewania pojawia się wiele pytań. Postanowiliśmy zebrać te najczęściej zadawane i udzielić na nie konkretnych odpowiedzi, aby rozwiać wszelkie wątpliwości i ułatwić Ci ten ważny etap budowy.