Montaż drzwi zewnętrznych na piankę - Krok po kroku

Przed Wami fascynująca opowieść o jednym z kluczowych etapów wykańczania domu - Montaż drzwi zewnętrznych na piankę. Czym to się w ogóle je? Mówiąc w skrócie, to metoda pozwalająca osadzić ościeżnicę w otworze drzwiowym, wykorzystując specjalistyczną pianę poliuretanową do uszczelnienia i stabilizacji. Brzmi prosto, prawda? Ale jak to bywa w budowlance, diabeł tkwi w szczegółach, a ich zaniedbanie może przyprawić nas o ból głowy i nadszarpnięty budżet.

Zanim zanurzymy się w zawiłości montażu drzwi zewnętrznych na piankę, przyjrzyjmy się nieco szerzej kontekstowi. Wybór odpowiednich drzwi to dopiero połowa sukcesu. Kluczowa jest precyzyjna i poprawna instalacja, która zapewni ich funkcjonalność, szczelność oraz bezpieczeństwo na lata. To właśnie w tym momencie na scenę wkracza pianka montażowa, oferując nowoczesne i często bardzo efektywne rozwiązanie.

Analizując dostępne metody, okazuje się, że tradycyjne rozwiązania bywają czasochłonne i wymagają większego doświadczenia. Montaż drzwi zewnętrznych na piankę wyróżnia się szybkością i relatywną prostotą, co sprawia, że nawet ambitny amator majsterkowicz może podjąć się tego zadania. Jednak kluczowe jest dokładne przestrzeganie instrukcji i zrozumienie specyfiki materiałów, z którymi mamy do czynienia.

Ważne jest, aby podejść do tematu z należytą starannością, unikając pochopnych decyzji. Każdy element, od wyboru pianki po prawidłowe przygotowanie otworu, ma bezpośredni wpływ na końcowy efekt. Ignorując detale, możemy narazić się na problemy z izolacją termiczną, akustyczną, a nawet z samą stabilnością zamontowanych drzwi. Czyż nie lepiej zrobić to raz, a dobrze?

Widzimy zatem, że Montaż drzwi zewnętrznych na piankę oferuje pewne niewątpliwe korzyści, zwłaszcza w zakresie szybkości i uproszczenia procesu uszczelniania. Jednak, jak w każdym przedsięwzięciu budowlanym, niezbędna jest świadomość potencjalnych pułapek i wyzwań. To nie jest magiczne rozwiązanie, które wyeliminuje potrzebę precyzji i uwagi. Pianka montażowa, choć wydaje się wszechmocna, ma swoje specyficzne wymagania i ograniczenia, których nie można lekceważyć, jeśli chcemy osiągnąć trwały i satysfakcjonujący rezultat. Przyjrzyjmy się bliżej poszczególnym etapom tego procesu.

Przygotowanie otworu pod montaż drzwi zewnętrznych

Przygotowanie otworu pod Montaż drzwi zewnętrznych to absolutna podstawa, fundament całego przedsięwzięcia. Można śmiało powiedzieć, że jest to połowa sukcesu. Pominięcie tego etapu lub wykonanie go niedokładnie to prosta droga do problemów, które objawią się dopiero po zamontowaniu drzwi – a wtedy korygowanie błędów będzie kosztowne i frustrujące. Zapomnijmy o montażu ościeżnicy na „świeżej”, dopiero co otynkowanej lub wymurowanej ścianie. To jak budowanie zamku na piasku – niby stoi, ale tylko do pierwszego podmuchu wiatru. Ściana musi być nie tylko wykończona, co oznacza nałożenie gładzi i pomalowanie lub otynkowanie, ale przede wszystkim – bezwzględnie sucha.

Dlaczego sucha ściana jest tak kluczowa? Wilgoć jest wrogiem pianki montażowej, a w przypadku montażu na piankę, jest to element strategiczny. Nadmierna wilgoć może zaburzyć proces utwardzania pianki, osłabić jej strukturę, a nawet prowadzić do pleśni i grzybów, które nie tylko szpecą, ale przede wszystkim szkodzą zdrowiu i konstrukcji budynku. Wyobraźmy sobie, że inwestujemy w energooszczędne drzwi, a potem cała izolacja idzie na marne przez niedosuszoną ścianę. To czysty paradoks budowlany.

Wymiary otworu również mają fundamentalne znaczenie. Powinien być on nieco większy niż ościeżnica – idealnie z luzem montażowym wynoszącym około 1,5 do 2 cm z każdej strony. Ten niewielki zapas jest niezbędny do swobodnego umieszczenia ościeżnicy, jej wypoziomowania i, co najważniejsze, wypełnienia przestrzeni pianką. Za mały otwór oznacza konieczność kucia, co generuje dodatkową pracę, pył i potencjalne uszkodzenia. Za duży otwór to z kolei nadmierne zużycie pianki i trudność w uzyskaniu odpowiedniej stabilizacji.

Kontrola płaszczyzny ściany jest kolejnym elementem układanki. Powinna być ona w miarę równa i gładka. Ewentualne nierówności, ubytki czy wystające fragmenty cegieł lub tynku należy usunąć i wyrównać. Pamiętajmy, że ościeżnica będzie przylegać bezpośrednio do ściany. Jakakolwiek wypukłość czy zagłębienie stworzy szczelinę, którą trudno będzie szczelnie wypełnić pianką, nawet tą najlepszej jakości.

Przed samym montażem, konieczne jest dokładne oczyszczenie otworu z pyłu, gruzu, luźnych fragmentów tynku i wszelkich zanieczyszczeń. Można użyć szczotki, odkurzacza, a nawet sprężonego powietrza. Czysta powierzchnia zapewnia lepszą przyczepność pianki, co przekłada się na trwałość i stabilność montażu. To trochę jak malowanie ściany – jeśli nie przygotujemy podłoża, efekt nigdy nie będzie idealny.

Przed aplikacją pianki zaleca się także lekkie zwilżenie powierzchni muru. Nie chodzi o zalanie ściany, ale o delikatne nawilżenie, na przykład spryskiwaczem z wodą. Dlaczego to ważne? Pianki jednoskładnikowe, najczęściej stosowane w montażu ościeżnic, utwardzają się pod wpływem wilgoci z powietrza. Delikatnie wilgotne podłoże przyspiesza ten proces i poprawia przyczepność pianki do muru. To mały, ale znaczący trik, który potrafi zrobić różnicę.

Podsumowując etap przygotowania otworu: czysta, sucha, wyrównana i odpowiednio zwymiarowana przestrzeń to gwarancja, że Montaż drzwi zewnętrznych na piankę przebiegnie sprawnie i przyniesie oczekiwane rezultaty. Traktowanie tego etapu po macoszemu to igranie z losem i proszenie się o problemy w przyszłości. Lepiej poświęcić chwilę na solidne przygotowanie, niż potem zmagać się z wadami montażu, które będą irytować każdego dnia.

Rodzaje pianek montażowych do drzwi zewnętrznych

Zanurzmy się w fascynujący świat pianek montażowych, tych niepozornych bohaterów, którzy odgrywają kluczową rolę w prawidłowym montażu ościeżnic, zwłaszcza w przypadku Montażu drzwi zewnętrznych na piankę. Często wrzucamy wszystkie pianki do jednego worka, nie zdając sobie sprawy z subtelnych, a jednak niezwykle ważnych różnic. A te różnice decydują o tym, czy nasze drzwi będą szczelne, stabilne i przetrwają lata.

Pianki montażowe, zwane fachowo poliuretanowymi, dzielą się przede wszystkim na dwa główne typy: jednoskładnikowe (1K) i dwuskładnikowe (2K). Podstawowa różnica leży w sposobie ich utwardzania i rozprężania. Pianki jednoskładnikowe potrzebują do utwardzenia wilgoci z powietrza. Wyobraźmy sobie, że to trochę jak z ciastem drożdżowym – rośnie w odpowiednich warunkach. Dwuskładnikowe z kolei zawierają w opakowaniu dwa składniki, które mieszają się w dyszy aplikatora, wywołując reakcję chemiczną odpowiedzialną za szybkie utwardzanie, niezależnie od wilgotności otoczenia. To jak magiczna mikstura, która działa na pstryknięcie palcem.

Jednoskładnikowe są znacznie powszechniejsze na rynku i to właśnie one najczęściej kojarzą się z montażem. Charakteryzują się krótkim czasem utwardzania i często znacznym przyrostem objętości po wyschnięciu, czyli są wysokoprężne. Ich siła rozprężania może być jednak dwustronna – z jednej strony świetnie wypełniają szczeliny, z drugiej – zbyt duży przyrost może wypaczyć ościeżnicę, zwłaszcza jeśli nie jest ona odpowiednio ustabilizowana. To trochę jak balonik – można go napompować, ale trzeba uważać, żeby nie pękł.

Choć pianki jednoskładnikowe dobrze uszczelniają i wygłuszają, mają z reguły niższą izolacyjność termiczną w porównaniu do swoich dwuskładnikowych odpowiedników. Stosuje się je przede wszystkim do wypełniania drobnych szczelin, tam gdzie precyzyjne uszczelnienie jest ważniejsze niż idealna izolacja termiczna. Ale uwaga – do montażu ościeżnic, zwłaszcza ciężkich drzwi zewnętrznych, pianka wysokoprężna jednoskładnikowa może się nie nadawać. Jej nadmierny wzrost objętości może spowodować wypchnięcie lub przekrzywienie ramy, co będzie miało katastrofalne skutki dla prawidłowego działania drzwi.

Tutaj na scenę wkraczają pianki dwuskładnikowe lub specjalne pianki montażowe o niskiej prężności, dedykowane właśnie do montażu ościeżnic drzwiowych i okiennych. Mają one mniejszy i bardziej kontrolowany przyrost objętości. Dzięki temu nie wypychają ościeżnic i zapewniają stabilne, a jednocześnie elastyczne połączenie z murem. Są bardziej gęste i charakteryzują się lepszą izolacyjnością termiczną. Co więcej, ich szybkie utwardzanie skraca czas montażu – można usunąć podpory kliny usztywniające już po kilkudziesięciu minutach.

Dostępne są także pianki specjalistyczne, przeznaczone do konkretnych zastosowań, na przykład pianki zimowe, które można aplikować w niskich temperaturach, czy pianki o podwyższonej odporności ogniowej. Wybór odpowiedniej pianki zależy więc od kilku czynników: rodzaju montowanych drzwi (waga, przeznaczenie), warunków atmosferycznych podczas montażu oraz indywidualnych preferencji wykonawcy.

Zawsze warto dokładnie zapoznać się z informacjami producenta zamieszczonymi na opakowaniu pianki. Znajdziemy tam kluczowe dane dotyczące przyczepności do różnych materiałów budowlanych, czasu utwardzania, przyrostu objętości oraz zakresu temperatur stosowania. Ignorowanie tych informacji to prosty przepis na niepowodzenie i zmarnowany materiał.

Cena pianek również się różni. Pianki jednoskładnikowe są zazwyczaj tańsze od dwuskładnikowych i specjalistycznych. Jednak, biorąc pod uwagę potencjalne problemy wynikające z użycia niewłaściwej pianki do Montażu drzwi zewnętrznych, oszczędność kilkunastu czy kilkudziesięciu złotych na piance może okazać się fałszywą ekonomią, prowadzącą do znacznie wyższych kosztów napraw w przyszłości. Lepiej zapłacić więcej za piankę dedykowaną do tego celu i spać spokojnie, mając pewność, że drzwi są zamontowane solidnie i bezpiecznie.

Jak prawidłowo aplikować piankę podczas montażu?

Prawidłowa aplikacja pianki to sztuka sama w sobie, a opanowanie jej to klucz do sukcesu podczas Montażu drzwi zewnętrznych na piankę. Wydaje się, że to proste – nacisnąć spust i wypełnić szczelinę. Nic bardziej mylnego! Tu liczy się technika, precyzja i zrozumienie specyfiki materiału, z którym pracujemy. Błędy na tym etapie mogą zniweczyć cały trud włożony w wcześniejsze przygotowania i wybór odpowiedniej pianki.

Przede wszystkim, puszka z pianką musi mieć odpowiednią temperaturę. Zazwyczaj producenci podają optymalny zakres temperatur na opakowaniu, ale generalnie oscyluje on w granicach 10-25°C. Pianka zbyt zimna będzie słabo wypływać i może się nieprawidłowo utwardzać. Zbyt gorąca może z kolei nadmiernie prężyć i szybko tracić właściwości. Jeśli puszka jest zbyt zimna, można ją zanurzyć na kilkanaście minut w ciepłej wodzie, ale nigdy nie używajmy do tego wrzątku – to grozi eksplozją! To jak przygotowanie składników do gotowania – temperatura ma znaczenie.

Bezpośrednio przed użyciem puszkę należy energicznie wstrząsać przez co najmniej kilkadziesiąt sekund. Chodzi o dokładne wymieszanie wszystkich składników pianki. Jeśli pianka nie jest dobrze wymieszana, może mieć niejednolitą strukturę, nieprawidłowo się utwardzać i słabiej prężyć. To trochę jak przygotowanie ciasta – jeśli nie wymieszasz składników, ciasto nie wyjdzie.

Aplikację pianki zaczynamy od dołu otworu drzwiowego i stopniowo pniemy się w górę. Wypełniamy szczeliny wzdłuż ościeżnicy zygzakowatymi ruchami, starając się wypełnić przestrzeń w około 50-70%. Pamiętajmy, że pianka rozpręży się, zwiększając swoją objętość. Jeśli wypełnimy szczelinę w 100%, nadmierne ciśnienie podczas rozprężania może wypchnąć lub wypaczyć ościeżnicę. To jak nalewanie płynu do naczynia – zostawiamy trochę miejsca, żeby się nie przelało.

Ważne jest równomierne rozprowadzenie pianki w szczelinie. Nie skupiamy się na jednym miejscu, tylko stopniowo wypełniamy cały obwód ościeżnicy. Szczególnie newralgiczne miejsca to narożniki – należy zadbać o ich dokładne wypełnienie, ale bez przesady. Strumień pianki powinien być ciągły, unikamy przerywania aplikacji w połowie szczeliny, chyba że jest to absolutnie konieczne. To jak malowanie – staramy się malować ciągłymi pociągnięciami pędzla.

W przypadku szerokich szczelin (powyżej 5-6 cm) lub konieczności aplikacji grubszych warstw pianki, zaleca się aplikowanie jej warstwami. Każdą kolejną warstwę nakładamy po częściowym utwardzeniu poprzedniej. Przed nałożeniem kolejnej warstwy, delikatnie zwilżamy poprzednią piankę. Taka metoda pozwala na prawidłowe utwardzanie pianki w całej objętości i zapobiega tworzeniu się pęcherzy powietrza wewnątrz.

Podczas aplikacji pianki, monitorujemy jej rozprężanie. Jeśli widzimy, że pianka nadmiernie wypycha ościeżnicę, można delikatnie docisnąć ościeżnicę do pierwotnej pozycji lub usunąć nadmiar świeżej pianki. Z tego powodu kluczowe jest użycie rozpórek montażowych, które usztywniają ościeżnicę i zapobiegają jej wypaczaniu pod wpływem ciśnienia pianki. Te proste narzędzia są naszymi najlepszymi sprzymierzeńcami na tym etapie.

Po aplikacji pianki pozostawiamy drzwi w spokoju. Nie ruszamy nimi, nie otwieramy ani nie zamykamy przez czas wskazany przez producenta pianki. Zazwyczaj pełne utwardzenie zajmuje od kilku do kilkunastu godzin, w zależności od rodzaju pianki, wilgotności powietrza i temperatury otoczenia. To czas, w którym pianka zyskuje swoją pełną wytrzymałość i właściwości izolacyjne. Cierpliwość na tym etapie popłaca – pośpiech może skutkować osłabieniem montażu. To jak czekanie na to, aż klej zaschnie – jeśli ruszysz za szybko, efekt będzie marny.

Po całkowitym utwardzeniu pianki, usuwamy nadmiar, który wypłynął poza szczelinę. Robimy to ostrym nożykiem lub specjalnym narzędziem do cięcia pianki. Pamiętajmy, że utwardzona pianka jest trudna do usunięcia, zwłaszcza z ramy drzwiowej. Dlatego warto przed aplikacją zabezpieczyć ramę taśmą malarską, co ułatwi czyszczenie. To prosta czynność, która zaoszczędzi nam sporo nerwów i pracy.

Sumienne przestrzeganie tych kilku zasad podczas aplikacji pianki jest kluczowe dla osiągnięcia solidnego i trwałego Montażu drzwi zewnętrznych na piankę. To nie jest etap, na którym można improwizować. Warto poświęcić chwilę na przeczytanie instrukcji producenta pianki i stosowanie się do zaleceń. Satysfakcja z dobrze wykonanej pracy i pewność, że drzwi spełniają swoją funkcję, są warte tego wysiłku.

Stabilizacja i wykończenie po montażu

Gratulacje! Pierwsze, najtrudniejsze etapy Montażu drzwi zewnętrznych na piankę za nami. Ościeżnica tkwi w otworze, pianka wypełnia szczeliny i właśnie zastyga, niczym wulkaniczna lawa. Teraz nadchodzi czas na etap równie ważny – stabilizację ościeżnicy i wykończenie, które nada całej konstrukcji estetyczny wygląd i zapewni jej długowieczność. To nie jest moment na rozluźnienie, ale na dopięcie wszystkich szczegółów na ostatni guzik.

Pierwszym, kluczowym krokiem po częściowym lub całkowitym utwardzeniu pianki (zależnie od zaleceń producenta) jest usunięcie wszelkich klinów dystansowych i rozpórek, które stabilizowały ościeżnicę podczas aplikacji pianki. Jeśli użyliśmy pianki o niskiej prężności lub pianki dwuskładnikowej, możliwe jest usunięcie ich stosunkowo szybko. W przypadku pianek jednoskładnikowych wysokoprężnych, warto odczekać nieco dłużej, aby upewnić się, że pianka całkowicie stwardniała i ościeżnica jest już stabilizowana przez utwardzony materiał. To jak zdejmowanie stempli z świeżo wylanego betonu – robimy to w odpowiednim czasie, żeby nie zepsuć struktury.

Po usunięciu klinów, czas na sprawdzenie stabilności ościeżnicy. Delikatnie pchnij, pociągnij ościeżnicę. Powinna być stabilna, bez zauważalnych ruchów czy drgań. Jeśli zauważymy jakiekolwiek nieprawidłowości, może to świadczyć o problemach z utwardzaniem pianki, niedostatecznym wypełnieniu szczelin lub, w przypadku ciężkich drzwi, konieczności dodatkowego mechanicznego wzmocnienia, np. za pomocą wkrętów lub dybli. To jak testowanie krzesła po skręceniu – musi być stabilne, żebyśmy się nie wywrócili.

Kolejnym etapem jest obróbka nadmiaru utwardzonej pianki. Jak już wspomnieliśmy, usuwamy ją ostrym nożykiem, tnąc równo z powierzchnią ściany i ościeżnicy. Pamiętajmy o delikatności, aby nie uszkodzić ramy drzwiowej czy tynku. Usunięta pianka powinna mieć jednolitą, porowatą strukturę bez większych pęcherzy powietrza – to znak, że utwardziła się prawidłowo. Jeśli pianka jest gąbczasta, kruszy się lub ma duże pęcherze, może to wskazywać na problemy z aplikacją, na przykład brak wystarczającej wilgoci lub zbyt niską temperaturę.

Teraz czas na właściwe wykończenie przestrzeni wokół ościeżnicy. Tutaj mamy kilka opcji, zależnie od estetyki i wymagań technicznych. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest zakrycie szczeliny piankowej i miejsca styku ościeżnicy ze ścianą za pomocą listew opaskowych lub futryn. Listwy mogą być drewniane, MDF, PCV, dobrane pod kolor i wzór drzwi, tworząc estetyczną całość. Mocujemy je za pomocą specjalnych klipsów, kleju montażowego lub małych gwoździ bez główek.

Inn

Tutaj kontynuujemy temat stabilizacji i wykończenia po montażu drzwi zewnętrznych. Pamiętaj o maksymalnie 4 zdaniach na akapit i ograniczeniu do 500 znaków na akapit, unikalnym, wciągającym stylu, języku specjalistów z The New York Times, humorem, idiomami i braku wykrywalności przez AI.

Inną opcją jest zatynkowanie lub zaszpachlowanie przestrzeni wokół ościeżnicy po usunięciu nadmiaru pianki. Ta metoda wymaga większej precyzji i umiejętności wykończeniowych, ale pozwala uzyskać bardzo minimalistyczny efekt, gdy rama drzwiowa jest integralną częścią ściany. Należy pamiętać o zastosowaniu odpowiednich materiałów tynkarskich lub szpachlowych, które są elastyczne i odporne na warunki zewnętrzne, szczególnie w przypadku Montażu drzwi zewnętrznych.

Nie zapomnijmy o uszczelnieniu od zewnątrz. Chociaż pianka montażowa sama w sobie jest uszczelniaczem, szczelinę między ościeżnicą a murem od strony zewnętrznej warto dodatkowo zabezpieczyć przed wodą i wiatrem. Można to zrobić za pomocą specjalnych taśm rozprężnych, folii paroizolacyjnych (od wewnątrz, jeśli wymagane) i paroprzepuszczalnych (od zewnątrz), czy też zastosować elastyczne masy uszczelniające, np. silikon budowlany dedykowany do zastosowań zewnętrznych. To klucz do szczelnego "domu".

Pamiętajmy, że prawidłowe wykończenie ma nie tylko znaczenie estetyczne, ale również funkcjonalne. Chroni piankę montażową przed szkodliwym działaniem promieniowania UV, które może prowadzić do jej degradacji, oraz przed wilgocią, która może zaburzać jej właściwości izolacyjne. Dobrze wykonane wykończenie to inwestycja w trwałość i szczelność drzwi i całego montażu. Innymi słowy, nie bądźmy jak skąpiec, co traci podwójnie.

Jeśli Montaż drzwi zewnętrznych na piankę był wykonany na starych murach, gdzie otwory mogą być nierówne lub chropowate, warto zastosować odpowiednie listwy maskujące o większej szerokości, które ukryją wszelkie niedoskonałości. To jak makijaż – potrafi zdziałać cuda, ukrywając to, czego nie chcemy pokazać.

Ostatnim etapem, o którym często zapominamy, jest regulacja zawiasów drzwiowych i zamków po kilku dniach od montażu. Podczas eksploatacji, zwłaszcza ciężkich drzwi, może dojść do minimalnych osiadań lub przemieszczeń. Delikatna korekta pozwoli na idealne dopasowanie skrzydła do ościeżnicy i zapewni płynne, bezproblemowe otwieranie i zamykanie drzwi. W końcu, po to są regulowane zawiasy, prawda?

Pamiętajmy, że każdy szczegół ma znaczenie. Odpowiednia stabilizacja, precyzyjne usunięcie nadmiaru pianki i staranne wykończenie to kropka nad "i" w procesie Montażu drzwi zewnętrznych na piankę. Dobrze wykonany montaż to gwarancja komfortu, bezpieczeństwa i niskich rachunków za ogrzewanie przez wiele lat. To nie czary, to rzemiosło połączone z wiedzą.

Q&A

Czym jest montaż drzwi zewnętrznych na piankę?

Montaż drzwi zewnętrznych na piankę to metoda osadzania ościeżnicy w otworze muru przy użyciu specjalistycznej pianki poliuretanowej, która służy jednocześnie do stabilizacji, uszczelniania i izolowania termicznego i akustycznego. Ta metoda może być samodzielnie wykonana i jest bardzo szybka, a także prosta.

Czy do montażu drzwi zewnętrznych wystarczy sama pianka?

To zależy od ciężaru drzwi i materiału ościeżnicy. W przypadku ciężkich drzwi zewnętrznych, zwłaszcza wykonanych z litego drewna lub metalu, zaleca się dodatkowe mechaniczne wzmocnienie ościeżnicy za pomocą wkrętów i dybli, aby zapewnić odpowiednią stabilność i zapobiec przekrzywianiu pod ciężarem skrzydła. W przypadku drzwi wewnętrznych można użyć samej pianki, ale do montażu drzwi zewnętrznych jest to ryzykowne.

Jakie są rodzaje pianek montażowych i którą wybrać do drzwi zewnętrznych?

Pianki dzielimy na jednoskładnikowe (1K) i dwuskładnikowe (2K). Do montażu drzwi zewnętrznych zaleca się stosowanie pianek o niskiej prężności lub pianek dwuskładnikowych, które charakteryzują się kontrolowanym, mniejszym rozprężaniem i lepszą izolacyjnością, nie powodując wypaczania ościeżnicy.

Jak prawidłowo przygotować otwór pod montaż drzwi zewnętrznych na piankę?

Otwór powinien być czysty, suchy, wyrównany i nieco większy od ościeżnicy (z luzem montażowym ok. 1,5-2 cm). Ściana powinna być wykończona (otynkowana lub pomalowana) i całkowicie sucha. Przed aplikacją pianki zaleca się lekkie zwilżenie powierzchni muru.

Jakie są najważniejsze zasady aplikacji pianki i wykończenia po montażu?

Puszkę z pianką należy wstrząsnąć, aplikować zygzakowatymi ruchami od dołu do góry, wypełniając szczelinę w 50-70%, a w przypadku szerokich szczelin aplikować warstwami. Po utwardzeniu usuwamy nadmiar pianki, a szczelinę wykańczamy listwami opaskowymi, futrynami lub tynkujemy/szpachlujemy, dodatkowo uszczelniając od zewnątrz taśmami lub masami uszczelniającymi. Należy odczekać z usunięciem rozpórek do momentu utwardzenia pianki.